ابو بصیر گوید: خدمت ام حمیده رفتم که او را در مرگ امام صادق(ع) تسلیت دهم؛
گریست و از گریه هاش گریستم.
و پس از آن فرمود اى ابا محمد، اگر امام صادق(ع) را وقت مرگ مى دیدى شگفت(زده می شدی).
دو دیده اش را گشود و فرمود:
همه خویشانم را گردم جمع کنید.
و کسى نماند که او را جمع نکرد(ه باشیم.)
گفت:
به آنها نگاهى کرد و فرمود:
براستى شفاعت ما نرسد
به کسى که نماز را سبک شمارد.
الأمالی (للصدوق) / ترجمه کمرهاى، متن، ص: 484
تاریخ : چهارشنبه 93/5/29 | 7:48 عصر | نویسنده : محمد یونسی | نظرات ()
آخرین مطالب
جستجو
آرشیو مطالب
امکانات وب
بازدید امروز: 166
بازدید دیروز: 307
کل بازدیدها: 807257